Süreyya Berfe, Ece Ayhan'ın ölümü sonrası cenazeyle birlikte Çanakkale'ye gitmiş.
Şunlar, Poelitika'da yazdıkları:
Yatağın kenarında yatıyordu. Yeni ay gibiydi. Söyledikleri hemen hemen hiç duyulmuyordu, arada “n’apalım” dediğini duyuyorduk. Ece gidiyordu.
İzmir Fuarı’ndaki bir yerden alıp Eceabat’ın Yalova köyüne götüreceğiz Ece’yi. Törende huzurevi’nden arkadaşları da vardı. En şık kıyafetlerini giymişlerdi. (…) Ece’yi soğutuculu cenaze arabasına bindirdik. Bir otobüs, minibüsler, bir-iki araba bekliyordu. Yola çıktık. (…) Çanakkale’nin girişinde bizi belediye çalışanları eskortla karşıladılar. Belediye önündeki kısa bir törenden sonra karşıya geçip Yalova köyüne vardık. İkindi namazı sonrası cenaze defnedilecek ancak imam yok. Yakın köyden bir imam bulundu ve dinî tören tamamlandı. Cenaze namazının kılınmasını engellemek isteyen Ece’nin yeğenini zor zaptettik. Doğrusu, doğru mu yaptık bilmiyorum. Çelenkler arasında Bülent Ecevit’in gönderdiği çelenk te vardı. Kafile yola çıktı. Köy bomboştu. Üç-beş köylü aralarında “mühim adam galiba, Ecevit çelenk göndermiş,” diyorlardı. Onlar da domates fideleriyle törene katıldılar. Bir yamaca kazılmış olan mezarına indirdik Ece’yi. Yanımda getirdiğim mor yazan bir kalemi başucuna koydum.
Süreyya Berfe, “Aynı Lakerda”, Poelitika içinde, hazırlayan: Eren Barış, Ank. 2007, s. 89-90
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder