Nezihe Meriç, Oradan da Geçti Kara Leylekler adlı anlatısına "Bu Kitap İçin Söyleyeceğim Birkaç Sözüm Var" başlıklı bir giriş yazmış. O girişten bir bölüm:
...bir gün Başar Sabuncu bize gelmişti. Ona bir senaryo yazmamı istiyordu. Ben, yok, olmaz, yazmam dedim. Başladık çekişmeye: Nedendi, şundandı, ama şu da var, öyle ama bu da var falan, uzadı gitti. Sonra, yazmayacağım, ilgilenmediğim ortaya çıkınca, gelsin çay kahve, bir uzun sohbet tutturduk. Sohbetin bir yerinde Başar şöyle bir şey anlattı. Arkadaşı olan bir oyuncunun yardımcısı, gelip gidip ona yalvarıyormuş. Diyormuş ki: "Ablacım, sen ünlü birisin, her yerde sözün geçer. Benim adamın günü doldu, neredeyse çıkacak mahpustan. Gözünü seveyim, ne yap yap, şunu çıkarttırma." Oyuncunun aklı şaşmış, sormuş:
"Neden be kızım? Deli misin sen?"
"Ama ablam, ben artık onunla yapamam. Ben çok değiştim."
Başar bunu anlatıp da, ben de bu 'değiştim' sözünü duyar duymaz, öyle bir heyecanlandım ki.
"Yazıyorum" dedim.
